karpuza gel karpuza :)

2 aylık ve 1 yaşındaki hallerimiz.
ne kadar da çabuk büyüyorlar:)

Hamilelik ve Doğum Maceramız ..

Hepinize Selam,

Ben Dönüş ve Eşim Ali 1998 yılının Eylül ayında evlendik. Bir yıl geçtikten sonra bir bebek sahibi olmak istedik. Bundan 3-4 ay sonra hamile olduğumu fark ettim.
Bebek sahibi olmak her çift gibi bizimde çok istediğimiz bir olaydı, ama bu isteğin gerçekleşmesi sanırım her insan için bu kadar kolay olmayabiliyor.

Hamilelik sırasında yoğun bir şekilde varislerim ortaya çıkmaya başladı. Birde üstüne yaz aylarına denk gelen sıcaklarınn bunaltısı ile birleşti varisler…. sıkıntılı bir hamilelik dönemi geçirdim. Bir erkek bebeğimiz olacaktı. Adını efe koymaya karar verdik. Nihayet son günler geldi ve doktorum varislerimden dolayı sezeryanla bebeği almaya karar verdi. Gittiğimizde bebeğin kalp atışlarını alamadı. 2 gün sonra doğumu planlanan bebeğimizi ne yazıkki kaybetmiştik vede nedeni tespit edilemediL

Bebek sezeryanla alındığı için ikinci bebeği beklemek için 1 yıl beklemek durumundaydık.
Bu dönem zor bir dönemdi.bebek bekleyen her hamile bayanı gördüğümde dalıp dalıp gittiğimi, içimden bir incecik sızının aktığını, eşimle birbirimize çaktırmadan gözlerimizin dolduğunu vede üzerinden 6 yıl geçmiş olmasına rağmen bu yüzünü bile görmediğim minik varlığı her andığımda boğazımda hiç geçmeyeceğini anladığım bir düğüm kaldı hatıra olarak..

Sabır ….sabır….bir yılın sonunda tekrar hamile olduğumu öğrendik. Kan testi yapıp 10 hafta olduktan sonra doktora gittik eşimle beraber. Muayene için yattığım sedyede İKİZ !! olduklarını öğrendik ve gözlerimden yaşlar süzüldü iki yana..tansiyonum düştü muayene bitinceye kadar.
Neyse…bir alıp iki verdi tanrım dedik.. çok mutluyduk. Nasıl çıktık muayenehaneden hatırlamıyorum..

Kimselere söyleyemedik nazar değmesin diyeJ önce kendimiz sindirmeye çalıştık bu haberi. İlk bebeğini kaybetmiş bir çift olarak içimiz pır pır dolaştık durduk ..bir hafta sonra çok yakınlarımızdan 3-5 kişiyle paylaştık bu güzel müjdeyi. Annem bile bebekler doğtuktan sonra öğrendi. Biri oğlan biri kız olacaktı. Tek dileğimiz eşimle beraber sağlıkla onları kucağımıza almaktı isim bile aramadık. Oğlan efe olacaktı (uhdemizde kaldıya!! )Ama kızımız için doğmasına yakın naz olabilir belki demiştik. İsim falan görmedi gözümüz sadece ve sadece sağlıklı doğsunlardı tek isteğimiz.

Nihayet doğum günü geldi.Ameliyathanede kendime geldiğimde ikiside benimle beraberdi. sağlıklı iki bebek…:) bundan daha mutlu bir an olabirlirmi? kızım 2820 kg. 49.cm , oğlum 2650 kg. 48 cm doğdular. Küvöze girmediler, sarılık bile olmadan çıktık hastaneden:)

Kreşimize veda ettik.

Mini bir veda partisi ile 2 yıldır devam ettiğimiz kreşimize veda ettik. artık anasınıfına devam edeceğiz:) öğretmenlerimiz efe ve naz'a küçük birer hediye bile yapmışlardı ..cok sevindi tabiki bizim bıcırıklar...

çiçek göbekli naz

bayılıyor boyamalara :)

Nedense küçük çocuklar hep gelinlik ve damatlık giymek isterler !!

nihayet efe ve naz da bu kervena katılıp gelinlik ve damatlık giydiler.

yeğenimin düğünüydü.. ama düğünde ikiside yorgunluktan sızıp uyudu :)

Mutluluğun resmi

Mutluluğun resmi bu olsa gerek :)